czyli o tym jak układa się życie (kolejny rok)pomiędzy mamą, która na wszystko reaguje"jesus" i tatą odpowiadającym na każde polecenie " nie, bo nie". Jest śmiesznie, groźnie, niebezpiecznie, momentami pięknie. Podobno pierwsze lata "po" są średnie, a bywa że ciężkie, bo się dociera, wyciera, a nawet przeciera. Potem już jest tylko z górki, byle nie na pazurki i bez trzymanki, bo też może być średnio. Najważniejsze,żeby katastrofa była piękna, a reszta jest życzeniem....
Też cię....;-)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
po swoim półrocznym doświadczeniu bycia matką dwójki dzieci dochodzę do wniosku, że matka jako gatunek powinna być dodatkowo wyposażona w : ...
Życzymy kolejnych pełnych miłości lat w tej waszej pięknej katastrofie :-) NUDA w życiu Wam nie gorozi bo jesteście jak dwa żywioły - ogień i woda...piekła gniew gdy niebo jasne jest :-)Jeszcze raz wszystkiego dobrego!!!
OdpowiedzUsuńserdeczne gratulacje;)i duuużo pięknych lat razem.
OdpowiedzUsuńOooo to gratulujemy tej pieknej katastrofy ;))))
OdpowiedzUsuń