U rodzin na nogach

Kiedy goście poszli już do domu i zrobiło się cicho, mama zaczęła się zastanawiać, ile jeszcze urodzin przed nią i jak te różniły się od poprzednich- czyli jak tu u mamy zrobiło się raczej nostalgicznie- aż tu nagle tata;-) ( też zresztą jak to on, nagle i natychmiast) zawołał mamę. Oczywiście po nawoływaniu mama myślała, że Pączek co najmniej spadł z okna i biega po podwórku, ale na szczęście okazało się, że sprawa jest mniej poważna,aczkolwiek ważna. Otóż Pączek sam podniósł się w łóżeczku i stanął. Oczywiście radość przy tym była ogromna, uśmiech od ucha do ucha i ten dźwięk, który umie zrobić tylko mama, a Pączek go cudownie naśladuje. Tak więc droga do samodzielności Pączka staje się coraz krótsza, chociaż z drugiej strony coraz bardziej niebezpieczna. Poprzez swoje dziwne figury służące jak najwyższemu podniesieniu się najlepiej do pionu Pączek czasami, naprawdę czasami, uderza głową w podłogę, ale leciutko. strach jednak jest.najlepiej sprawdziłyby się kołdry na podłodze. Następnym razem tata projektant musi to uwzględnić;-)Dziś tylko tyle, czyli bez polotu i głębszej analizy. Sukces jest: Pączek wstał, a mama przeżyła swój kolejny rok w szczęściu i czeka na to, co przyniesie jej następny, czyli do następnych urodzin u innych rodzin;-)