zamalowane

Na początku był problem z kolorami. Zuza ich nie rozpoznawała. Były obawy, że daltonistka, że beztalencie, że w ogóle spisana na plastyczne straty. Ku rozpaczy ojca. Tymczasem znienacka pojawiła się pasja malowania i kolorowania. Zuza jest tak wkręcona w jedno i drugie, że nie odchodzi od kolorowanki dopóki nie pokoloruje wszystkiego i nie porzuci kartki dopóki nie zamaluje jej wszystkim, co sobie wymyśli. Kiedy jej coś nie wychodzi to wpada w szał, że nie umie, że jest brzydkie, i żeby jej narysować,a  ona pokoloruje. Wszystko było fajnie, gdyby nie to, że przy tym malowaniu cały czas albo śpiewa, albo gada od rzeczy na cały głos i nam po prostu już uszy więdną. ( co do tego śpiewania i darcia się, to ostatnio w ogóle jest jakieś apogeum, że wytrzymać się nie da, musimy ją zapisać na jakieś judo czy coś, może jak ją gdzieś przeciorają, to jej energii ubędzie).
Kolejny problem związany z malowaniem to fakt, że maluje nie tylko po kartkach, ale po stołach, ścianach, drzwiach, meblach, po dywanie!! i po sobie!!Wczoraj wszystkie mazaki zostały wyrzucone na śmietnik po tym, jak Zuza narysowała sobie na szyi naszyjnik, który do dziś nie che się zmyć!! Pozostały tylko kredki i brudne ściany, których jednak nie będziemy jeszcze malować, bo w zanadrzu jest drugi artysta plastyk- gobeista, więc po prostu się nie opłaca. A oto próbki Zuzi dzieł:

Czekam na fachowe